De lieve en sociale Lisa van Hoenselaar

Mar 5, 2021

Zou je jezelf voor kunnen stellen?

Ik ben Lisa en ik ben twintig jaar oud. Ik woon nu inmiddels bijna 3 jaar in Leiden. Ik kom oorspronkelijk uit Venray, een dorpje in Noord-Limburg en ik ben dit jaar Commissaris Media in het Achttiende Bestuur van CoDe.

Wat is jouw functie binnen het bestuur en wat houdt deze functie precies in?

Zoals ik al zei ben ik Commissaris Media. De term ‘media’ zegt het al een beetje, maar ik ben verantwoordelijk voor de sociale media van CoDe; dus de facebook, instagram etc. Daarnaast ben ik ook verantwoordelijk voor de website. De vier commissies die ik coördineer zijn eigenlijk het grootste deel van mijn functie. Er horen drie vaste commissies bij mijn functie: de Almaniak, de Alibi en de ME. Ook heb ik nog een vierde ‘zwevende’ commissie, die is niet per se aan mijn functie verbonden, dit jaar is dat de SPIOn.

Wat was voor jou de reden om een bestuursjaar te gaan doen en waarom heb je gekozen voor deze functie?

In mijn eerste jaar heb ik gelijk al twee commissies gedaan: de DOUANE en de CEL. Dit beviel mij eigenlijk heel erg goed! Ik leerde veel mensen kennen en ik vond het leuk om ergens mee bezig te zijn met een groepje mensen die je in eerste instantie niet echt goed kent, maar met wie je uiteindelijk samen naar iets heel leuks toe werkt. Hierdoor heb ik ook in mijn tweede jaar twee commissies gedaan. Het voelde daarna als een logische volgende stap om dit naar een iets hoger niveau te tillen en mij een jaar volledig in te zetten voor CoDe.
Ik zeg niet dat ik de meest creatieve persoon op aarde ben hoor, maar ik vind het leuk dat ik mijn creativiteit in mijn functie kwijt kan. Het sprak mij aan dat je best wel veel commissies onder je hoede hebt, waardoor je in contact staat met veel verschillende leden. De diversiteit van aan de ene kant commissies en aan de andere kant andere taken kunnen doen vind ik heel erg leuk.

Welke CoDe activiteit zou je het liefste willen herbeleven?

Ik denk dat dat de korte reis naar Praag is. Deze heb ik in mijn eerste jaar samen met de andere commissieleden van de DOUANE georganiseerd. Dat was voor mij een moment waarop ik heel veel nieuwe mensen heb leren kennen en ik heb er ook echt vrienden aan overgehouden. Ik had nog nooit zoiets groots georganiseerd waardoor ik het heel leuk vond om te doen. Je werkt het hele jaar toe naar deze reis en dan komt het moment dat je er daadwerkelijk bent en dat je merkt dat leden het ook heel erg naar hun zin hebben.

Wat is jouw favoriete moment binnen het bestuursjaar? Dit zou nog kunnen komen of al geweest kunnen zijn.

Ik denk sowieso wel de eerste bindingsactiviteit. Dit was helaas een van de weinige activiteiten die nog fysiek konden plaatsvinden. Het leuke daaraan vond ik dat ik in een dag ongeveer zeventig actieve leden heb gezien, voor een groot deel nieuwe mensen die ik nog niet kende.

Wat vind jij het minpunt aan het bestuursjaar, naast corona, en waarom?

Toch wel dat je je prioriteiten ergens anders moet leggen tijdens je bestuursjaar. Het is tijdens dit jaar wel echt CoDe bovenal, wat super leuk is, maar ik vind het soms wel lastig om te merken dat ik minder tijd heb voor mijn vriendinnen, mijn huisgenootjes en mijn familie. Dat is wel een minpuntje, maar dit wist ik van te voren en dat heb ik er ook zeker voor over.

Wat is je meest slechte aankoop ooit geweest?

Oeh, dat vind ik een lastige….

[hele lange stilte]

Ik heb ooit hardloopschoenen gekocht met het doel in mijn hoofd om daar heel veel gebruik van te maken. Ik denk dat ik in totaal ongeveer twee keer op die schoenen heb hardgelopen. Dat zegt misschien wel meer over mij dan over de aankoop, maar ik denk dat dat wel een beetje mijn slechtste aankoop is geweest. Ze passen gelukkig nog steeds, dus wie weet krijg ik ooit nog heel veel zin om hard te lopen.

Welk verhaal wordt er altijd door anderen over jou verteld?

Pfoe, dat is wel heel moeilijk…..
Dat weet ik natuurlijk ook helemaal niet zo goed want andere mensen vertellen het over mij. Mijn huisgenoten noemen mij sinds kort ‘Huiscrimineel’. Mede omdat ik criminologie studeer, maar ook omdat ik een tijdje geleden per ongeluk een sixpack Kornuit heb gestolen uit de winkel. Bij de zelfscankassa was ik de sixpack vergeten te scannen. Dit was zeker niet mijn intentie, dat wil ik even benadrukken haha. Ik had daarna ook gelijk spijt; ik voelde me er best wel slecht over. Sindsdien is de naam Huiscrimineel blijven hangen.

Als je in een criminologische klassieker (serie of film) zou spelen, welke zou dit dan zijn geweest en welk personage zou jij dan zijn?

Ik denk dat ik dan voor Peaky Blinders ga. Puur omdat dat een van mijn favoriete series is en omdat ik alle acteurs die daarin spelen echt geweldig vind. Nu zijn die gangsters voornamelijk man, maar mij lijkt het wel vet om een badass vrouwelijke gangster te zijn. De dochter of het nichtje van Thomas Shelby ofzo.

Dilemma’s

Liever de gevangenis met medegevangenen als huis hebben of iedere dag gearresteerd worden?

Ik denk dan toch maar gewoon iedere dag gearresteerd worden. Dan kun je in principe alles doen, want je weet toch dat je gearresteerd wordt. Als dat ertoe leidt dat ik dan niet in de gevangenis kom, dan denk ik dat dat wel beter is. Dan kan ik nog enigszins een normaal leven leiden, niet helemaal natuurlijk.

Alleen zijn voor de rest van je leven of altijd omringd zijn door de mensen die je het meest irritant vindt?

Ik ga dan toch wel voor alleen zijn. Het is best wel eenzaam, maar ik kan over het algemeen best wel goed alleen zijn. 24/7 mensen om me heen vind ik sowieso geen goed idee en als het dan ook nog mensen zijn die mij de hele tijd irriteren, dan word ik gewoon gillend gek. Ik maak in mijn eentje dan wel een feestje van het leven.

Elke keer als je je pinpas gebruikt je code en je saldo schreeuwen of elke keer je pincode vergeten en in huilen uitbarsten?

In principe hoef je niet heel vaak meer zelf je pincode in te voeren. Je kan natuurlijk contactloos betalen. Dus ik denk dat ik dan ga voor in huilen uitbarsten. Dan zou ik gewoon één keer in de tien transacties in huilen uitbarsten en voor gek staan, maar dan kan ik wel gewoon het grootste gedeelte van de tijd betalen.

Je hebt maar 2 uur slaap nodig per nacht of het eten waarin je zin hebt, verschijnt altijd direct voor je neus?

Ik zou voor 2 uur slaap gaan. Soms vind ik het best wel frustrerend hoe weinig uren er in een dag zitten. Ik denk dat ik gewoon super veel kan doen als ik 22 uur in een dag zou kunnen vullen. Dan heb ik ook genoeg tijd om lekker eten te maken.

Zou je verder nog wat kwijt willen?

Ik wil deze gelegenheid even gebruiken om de Alibi te bedanken voor hun harde werk. Ze werken heel erg achter de schermen en mensen zien niet altijd hoeveel werk ze in hun artikelen steken en wat ze allemaal doen. Mensen zien natuurlijk alleen de artikelen die online komen. Ik waardeer de commissie super erg en ben heel blij dat ik de rol van Coördinator mag hebben binnen de Alibi :).

Wil je al onze artikelen lezen?
Neem dan snel een kijkje op de weblog van de Alibi!

Word lid van Corpus Delicti

de studievereniging voor Criminologie in Leiden