Op 26 april 2019 bekent de allereerste seriemoordenaar ooit op het eiland Cyprus zeven moorden. Zeven vrouwen waaronder 2 minderjarige dochters, dit alles in een tijdspan van 2 jaar. Een van de slachtoffers werd bij toeval door een toerist gevonden in een overstroomde mijnschacht nadat al twee van de vermoorde vrouwen waren ontdekt. Dinsdag 4 juni 2019 werd het zesde slachtoffer gevonden in een vergiftigd meer. De zoektocht door de Cypriotische politie gaat verder het laatste slachtoffer, het 6-jarige dochtertje van een van de vrouwen. Maar wat was het motief van deze dader? Hoe kan het dat de dader zo lang ongestoord te werk kon gaan? Cyprus is in de ban van dit nationale drama.
Verzaking van Justitie
Het ministerie van Justitie van Cyprus ligt zwaar onder vuur na deze gebeurtenis. Op het eiland is er door de bevolking met afschuw gereageerd. Bij de herdenking van de slachtoffers hielden demonstranten hielden borden omhoog, onder meer met ‘Stop discriminatie van vrouwen en buitenlanders’. De politie zou na het ontvangen van berichten in 2016 over de vermiste vrouwen geen actie hebben ondernomen. Dat zou vooral het gevolg zijn door het feit dat het hier ging om buitenlandse vrouwen. Als gevolg van deze ophef, heeft de minister van Justitie op 2 mei officieel ontslag genomen. Kort daarna stapte ook het hoofd van Cypriotische politie op.
De dader, een 35-jarige beroepsmilitair ontmoette zijn slachtoffers via dating-apps. Ze spraken af, hadden seks en daarna vermoordde hij de vrouwen. Soms vroeg hij de vrouwen om hun kinderen mee te nemen, die bracht hij dan ook op het leven. De vermoorde vrouwen hebben voornamelijk één ding gemeen, allen hebben een migratieachtergrond en werken in de huishouding van Cyprioten. Volgens veel critici heeft dit bijgedragen aan het feit dat de moordenaar vrijwel ongestoord zijn gang kon gaan. In Cyprus staan deze vrouwen namelijk laag op de maatschappelijke ladder.
Moderne slavernij
Directeur van hulporganisatie Kisa, Doros Polykarpou spreekt van moderne slavernij. De vrouwen verdienen weinig en werken 12 tot 14 uur per dag. Seksuele intimidatie en andere uitbuiting komt veel voor. De vrouwen geven alles op in hun moederland om geld te verdienen en hun kinderen te onderhouden, maar worden in Cyprus als slaven behandeld.
De vrouwen durven vaak niet voor het seksueel misbruik uit te komen. Zomaar weggaan bij hun werkadres is ook geen optie. Veel van de vrouwen betalen bemiddelingsbureaus om in Cyprus te kunnen werken. Vaak hebben de vrouwen hoge schulden bij de bemiddelingsbureaus door de leningen die ze genoodzaakt zijn bij hun af te sluiten om het bemiddelingsgeld te betalen. Wie wel, volgens de officiële terminologie, wordt ‘vrijgelaten’, moet binnen een maand nieuw werk vinden. Anders moet zij het land verlaten. Velen kijken dus wel uit voordat ze ontslag nemen.
Volgens de Cypriotische regering gaat dit systeem juridisch niet door de beugel. Naast strijd met regels van de Europese Unie liggen er al diverse internationale rapporten klaar, waaronder van de mensenrechtenraad van de Verenigde Naties, die verklaren dat de situatie in Cyprus niet deugt. President Nikos Anastasiadis heeft beloofd te onderzoeken of de positie van de vrouwen kan worden verbeterd. Of dit daadwerkelijk gaat gebeuren blijft natuurlijk de vraag.
Bronnen
https://www.ad.nl/buitenland/eerste-seriemoordenaar-ooit-op-cyprus-bekent-zeven-moorden~a18ccf45/
